Ανησυχούν τούτα
τα δάκρυα, έτσι στα
ξαφνικά και στ' αυθαίρετα,
στη μέση των ζεστών,
μεγάλων ημερών του
Αυγούστου, ορμητικά
κι επικινδύνως γλυκερά,
βιαστικά και δίχως επίγνωση,
αναβλύζουν σαν νάταν
από πάντα εκεί έτοιμα,
με το που θα ξεστρατίσει
το μυαλό σε σκαμμένα
κατατόπια και η σκέψη
σε κλισέ τετριμμένα,
νάτα κι αυτά εκεί, με την
υγρή παρουσία τους·
αν δεν προσέξεις και τους
δώσεις σημασία, σου παίρνουν
όλο το χώρο της ψυχής
και παίζεις το ρόλο που
σου έχουν χαράξει από
καιρό τα υγρά τους σημάδια.
Ρ.Κ.
εικόνα:Modigliani
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...