ΠΟΛΕΜΙΚΑ

Η εφηβεία μία, εμείς δύο,
ο ένας για τον άλλο σε
αγώνα κοινό, να σωθούμε
από την...απαλλοτρίωση,
ν' ανακαλύψουμε την εξαγορά
που κάθε φορά αλλιώς την
σέρβιρε η Μητέρα και το ίδιο
συνένοχοι, συνεννοημένοι
από πάντα, να βρεθεί 
η στιγμή η λάσκα να την
σταυρώσουμε με κρυμμένη
κι αλλόκοτη ευχαρίστηση, 
να της τη φέρουμε της ανίκητης, 
να κάνουμε τους ρούμπους μας
παίρνοντας θάρρος ο ένας από
τον  άλλον σε αγώνα κοινό,
να χαρούμε, για λίγο, το ξέραμε,
την άλλη στιγμή θα ρέφαρε
κι εμείς θα παίρναμε το πίσω μπρος
φταίχτες κι έτοιμοι όσο ποτέ
να ξαναϋποταχτούμε, με γεύση
της ήττας στο στόμα, 
καραβοτσακισμένοι, 
παρηγοριά βρίσκοντας στο 
οικογενειακό λιμάνι και στο 
"καλά παιδιά", χρέη που 
ως τα τώρα πληρώνουμε, 
μισού αιώνα άνθρωποι,
αφού οι ζωές μας ασφυκτικά 
έχουν γεμίσει με κόπιες
κι υποκατάστατα κι αντικαταστάτες
εκείνης της Μητέρας-θεούλη.

                                       Ρ.Κ

εικόνα:Corinne Geertsen