Η θάλασσα έβαλε τα δυνατά της
να με κερδίσει, όλα τα πλουμιστά της
τα λαμέ, κορώνα τον ορίζοντα,
δασκάλεψε και τους ανέμους
να φέρουν λόγια και μνήμες,
ως κι ένα φεγγάρι να,
μεσημεριάτικο επιστράτεψε
για να με πάρει με το μέρος της,
ενώ ο γλάρος με αταίριαστη
σοβαρότητα, αγνάντευε από
δίπλα μου, βλοσυρός κι
ακίνητος, έτσι που κι εγώ
παράχωσα τα μαύρα μου
κι άφησα τα μάτια μου λεύτερα
ν' απλωθούν στο πιόμορφο μπλε
πούχαν ποτέ δει.
Ρ.Κ.2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...